«Όλες οι αισθήσεις συναντώνται στο Θέατρο με έναν μοναδικά εξευγενιστικό τρόπο. Ανταμώνουν, συνδιαλλάσσονται, θυμώνουν, αγαπιούνται, μα υπάρχουν όλες μαζί. Εδώ: στην Έκτη Τέχνη».
Μέσα από την έρευνα και την ενασχόληση μας με τα σπουδαία κλασικά θεατρικά έργα και τους μοναδικούς εκπροσώπους τους (Σαίξπηρ, Μολιέρο, Μαριβώ, Γκολντόνι, Τσέχωφ, Ίψεν, Μπρεχτ, Λόρκα, Ιονέσκο, Ουίλιαμς κ.α) θα επιχειρήσουμε ένα ταξίδι στο χρόνο. Με “όχημα” τους ήρωες και μέσα από το ύφος, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των ρόλων, θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε την ατμόσφαιρα και τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε εποχής και του κάθε συγγραφέα. Θα διεισδύσουμε σε όλες εκείνες τις διαχρονικές αναφορές και λεπτομέρειες, για να αναγνωρίσουμε επι της ουσίας, αυτά που αγγίζουν απολύτως το “παικτικό” μας (και όχι μόνο) “ΣΗΜΕΡΑ” !
«Τα παιδιά έχουν το ακαταλόγιστο: Όπως τα παιδιά έχουν το ακαταλόγιστο στο παιχνίδι, στη χαρά, στην τρέλα, στην δημιουργικότητα, στο λάθος, έτσι κι ο ηθοποιός έχει το ακαταλόγιστο με την ίδια δίψα, με την ίδια πηγαιότητα, να δοκιμάζει, να αυτοσχεδιάζει, να μαγεύεται και να ανθίζει σκηνικά προς κάθε κατεύθυνση»
Ο σωματικος αυτοσχεδιασμός και η μιμική τέχνη (παντομίμα) προέρχονται από την παραδοση του σωματικού θεάτρου. Με εργαλείο το σώμα του και το σύνολο των μέσων σωματικής έκφρασης που διαθέτει, ο ηθοποιός / περφόρμερ συμβάλλει στη δημιουργία σχημάτων και εικόνων (σωματικός αυτοσχεδιασμός), ή περιγράφει ένα αόρατο κόσμο συνδυάζοντας χειρονομίες, ακρίβεια στο παίξιμο και συναίσθηση της μουσικοτητας της κίνησης και των καταστάσεων (μιμική τέχνη / παντομίμα) . Έτσι, η εξερεύνηση των εκφραστικών δυνατοτήτων του σώματος οδηγεί σε νέες διαδικασίες και αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση της υποκριτικής τέχνης, που μπορεί να ξεκλειδώσει νέα μονοπάτια.
.
Αγωγή του λόγου καλείται η εφαρμοσμένη επιστήμη που ασχολείται με την απάλειψη των φωνητικών ατελειών , την θεραπεία των ελαττωμάτων του προφορικού λόγου και της φωνής με σκοπό την σωστή εκφορά και άρθρωση. Η μέθοδος βασίζεται σε ασκήσεις αναπνευστικής λειτουργίας για την εκγύμναση της φωνητικής συσκευής σε συνδυασμό με την σωματική εκγύμναση, απο όπου και αρχικά εκπορεύεται ο λόγος ,έως ότου αρθρωθεί.
Αυτό το μάθημα είναι η βάση πάνω στην οποία δομεί ο ηθοποιός για να ολοκληρώσει το οικοδόμημα της υποκριτικής τέχνης.
Είμαι πανευτυχής που βρίσκομαι σε αυτήν την υπέροχη Δραματική Σχολή που μοιραζόμαστε μαζί τις εμπειρίες και τις θεατρικές μυρωδιές.
Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή στην τέχνη της υποκριτικής στον κόσμο των παιδιών. Πώς προσεγγίζουμε ένα θεατρικό έργο με γνώμονα την παιδική ψυχή και αντίδραση.
Μια βιωματική προσέγγιση της κίνηση μέσω της γνωριμίας με το σώμα μας και τις δυνατοτήτες αυτού. Ένα ταξίδι προς την απελευθέρωση της κινητικής αυτοσχεδιαστικής δημιουργικότητας. Ενασχόληση με την ακρίβεια της στυλιζαρισμένης χορευτικής μορφής και των βασικών αρχών χορευτικών συστημάτων και σωματικού θεάτρου. Εκγύμναση, ενδυνάμωση, πειραματισμός πάνω στην ιδιαιτερότητα της ιδιαίτερης σωματοδομής και της έμφυτης κινητικότητας του κάθε ατόμου αλλά και των κινησιολογικών απαιτήσεων ενός ρόλου.
Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή στην τέχνη της σκηνογραφίας στο θέατρο. Είναι η κοινή μας προσπάθεια να αποκτήσουμε τη χωρική αντίληψη και τους κανόνες της αισθητικής και της αρχιτεκτονικής που ακολουθούμε συνειδητά ή όχι. Με πρακτικούς και θεωρητικούς τρόπους θα κατανοήσουμε τη σχέση του ηθοποιού με τον υπάρχοντα αλλά και με τον σκηνογραφημένο χώρο. Πολλά τα μυστικά. Ας τα μοιραστούμε…
«Τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα όταν έχουμε πίστη , εργατικότητα και αγάπη. Κάπως έτσι γινόμαστε και αυτό που είμαστε, φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων»
Η ανθρώπινη φωνή είναι ένα ζωτικό μουσικό όργανο, το οποίο βρίσκεται μέσα σε κάθε ανθρώπινο σώμα και αποτελεί , θα τολμούσα να πω, ‘’καλλιτεχνική’’ κληρονομιά για τον καθένα ξεχωριστά. Με τη φωνή μας επικοινωνούμε, εκφράζουμε συναισθήματα, σκέψεις, καταστάσεις και φυσικά τραγουδάμε. Στο τραγούδι ενώνονται και συνεργάζονται δυο από τις μεγαλύτερες μορφές τέχνης, η Μουσική και η Ποίηση, προκειμένου να παράγουν ένα μαγικό, τραγουδιστό αποτέλεσμα. Στόχος του μαθήματος είναι , οι σπουδαστές μας, να συστηθούν με τη φωνή τους, να την ανακαλύψουν, μέσα από ένα πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο, να πειραματιστούν με αυτή, να δοκιμάσουν τις δυνατότητές της, να την γνωρίσουν και να την ακούσουν γενικότερα, με τη χρήση ασκήσεων και τραγουδιών από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο και να ξετυλίξουν τις δεξιότητές τους, βιώνοντας αυτή τη ζωντανή μορφή έκφρασης. Ένα ατελείωτο παιχνίδι μελωδίας, ρυθμού, ήχου, συναισθήματος, εξερεύνησης, ανακάλυψης, που όλοι μαζί θα ζήσουμε…τραγουδώντας.
«Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει» μου είπε μια φορά ο μπαμπάς μου κι έτσι έμαθα τον Νίκο Καζαντζάκη….και όταν μου “έφυγε” (ο μπαμπάς μου), έβγαλα φτερούγες να πετάξω! Μιαν “άκρη του γκρεμού” ή και όχι…είναι λόγος να πετάς, λόγος να λυτρώνεσαι, να αποδράς και να δρας…Κι εδώ στην Έκτη Τέχνη τόλμησα- για πρώτη φορά – να πω στους μαθητές μου :”μην τολμήσετε να πεθάνετε αν δεν έχετε διαβάσει πρώτα Καζαντζάκη”. Ήξερα πως εδώ -στην οικογένεια Έκτη Τέχνη- μπορούσα να πω κάθε ΑΛΗΘΕΙΑ!
Υπάρχουν λίγοι τόποι αληθινής συνάντησης, μοιράσματος, έκφρασης μέσα από τη συνεργασία, τη σκληρή δουλειά και την αποδοχή. Ένας τέτοιος τόπος είναι και η Σχολή Θεάτρου της λατρεμένης μας Βάσιας Αργέντη. Γι’αυτό ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Τύχη Αγαθή…
Στο τμήμα αυτό οι σπουδαστές με οδηγό το σώμα τους,θα δημιουργήσουν θεατρική πράξη. Στο devised theatre ή αλλιώς θέατρο της επινόησης, ο ηθοποιός δημιουργεί θεατρική ιστορία χωρίς να προϋπάρχει γραπτό κείμενο. Δανειζόμενοι στοιχεία από το θέατρο φόρμας, την comedia del arte,τα καρτούν, τις μάσκες, την ιδιοσυγκρασία μας και κυρίως την φαντασία μας, θα μάθουμε τι σωματικά εκφραστικά “όπλα” έχουμε , και πως τοποθετούμε το σώμα μας στην εκάστοτε περίπτωση. Μαθαίνοντας συνεχώς και εμπλουτίζοντας την διαδικασία με τρόπους σωματικής αφήγησης θα δούμε και την εφαρμογή σε θεατρικά και όχι μόνο κείμενα. Παράλληλα θα επενδύσουμε και στην χορικότητα, πως δηλαδή μπορούμε να λειτουργούμε και να αφηγούμαστε κάτι σαν ομάδα. Στόχος είναι στο να αποκτήσει ο σπουδαστής ευχέρεια με τη χρήση των “όπλων” αυτών να αφηγηθεί μία ιστορία ερμηνεύοντας παράλληλα πολλούς εκ διαμέτρου αντίθετους ρόλους και από το μηδέν να δημιουργεί ένα θεατρικό σύμπαν.
Με βάση το υλικό που θα δημιουργήσουν οι σπουδαστές, το τμήμα στο τέλος μπορεί να οδηγηθεί σε παράσταση.
Αγαπώ το χρώμα, τα παιδιά, το παιχνίδι και το θέατρο. Ανυπομονώ να αρχίσουμε παρέα αυτό το υπέροχο, γεμάτο χρώμα, παιχνίδι που θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε την μαγεια του θεάτρου.